از پارسایی مضطرب تا پرستش در گردباد
این مقاله، خوانشی نو از کتاب ایوب ارائه می‌دهد؛ از ایمانی مضطرب و مبتنی بر بده‌بستان، تا رسیدن به پرستشی اصیل در دل رنج. نویسنده با رویکردی الهیاتی-روان‌شناختی، تقدیس را نه در رفاه بلکه در طوفان معنا می‌کند و ایوب را به‌مثابه سایه‌ای نبوتی از مسیح معرفی می‌کند.
